Konsultacja psychologiczna
Pierwsze spotkanie terapeuty z klientem, mające za zadanie wstępne poznanie trudności klienta, dobranie najlepszej metody terapeutycznej, ustalenie kontraktu.
Psychoterapia jest to specyficzna forma pomocy psychologicznej, polegająca na regularnych spotkaniach mająca na celu poprawę jakości życia. Zakłada się pełne zaangażowanie obu stron. Prowadzi do zmian przede wszystkim na poziomie zachowania. Psychoterapeuta działa według zasad ustalonych już na pierwszym spotkaniu.
W naszym zespole stosujemy model psychoterapii poznawczo-behawioralnej, który opiera się na założeniu, że nasze zachowanie zdeterminowane jest przez nawykowe myśli i przekonania dotyczące otaczającego nas świata. Proces psychoterapeutyczny ma za zadanie zmienić te nawyki tak, aby nie wpływały negatywnie na nasze samopoczucie. Spotkania trwają zazwyczaj 50 min i mają swoją strukturę. Prace domowe są nieodzowną częścią terapii. Wspomagają cały proces i pomagają się poznać oraz nabyć i wzmocnić umiejętności nabyte w trakcie sesji. Psychoterapia zazwyczaj zawiera elementy psychoedukacji. Metoda ta określana jest jako krótkoterminowa – trwa zwykle kilkanaście do kilkudziesięciu spotkań. Prowadzona jest terapia indywidualna.
Konsultacja seksuologiczna
Pierwsze spotkanie terapeuty z klientem, mające za zadanie wstępne poznanie trudności klienta (w obszarze seksuologii), dobranie najlepszej metody terapeutycznej, ustalenie kontraktu.
Prowadzona jest psychoterapia partnerska i indywidualna, głównie w następujących obszarach:
- zaburzeń obsesyjno – kompulsywnych
- depresji,
- zaburzeń lękowych,
- zaburzeń osobowości,
- problemach w komunikacji partnerskiej,
- dysfunkcji seksualnych,
- zaburzeń preferencji seksualnych (parafilie),
- wsparcia dla osób z nietypowymi potrzebami seksualnymi,
- seksoholizmu (uzależnienie od zachowań seksualnych),
- nieakceptacji orientacji seksualnej,
- nieśmiałości utrudniającej nawiązywanie relacji,
- wsparcia dla osób rozwodzących/rozstających się
- wsparcia dla osób LGBT+.
Terapia funkcji poznawczych
Głównym celem terapii funkcji poznawczych jest wspomaganie uwagi, pamięci, umiejętności językowych, funkcji wzrokowo-przestrzennych. Najbardziej skuteczna jest u osób w początkowych stadiach procesu otępiennego. Tempo i stopień poprawy są bardzo zróżnicowane i zależne od wielu czynników (rodzaj i lokalizacja uszkodzenia, przedchorobowa sprawność poznawcza, IQ, wiek, wykształcenie, aktywność zawodowa, kompetencje osobowościowe, wsparcie emocjonalno-społeczne, rodzaj i czas trwania stymulacji). W konsekwencji terapia funkcji poznawczych jest pomocą w opóźnieniu postępu otępienia, wpływa pozytywnie na proces podwyższenia poziomu aktywności poznawczej i społecznej, a tym samym poprawia jakość życia chorego i wydłuża okres, w którym może on funkcjonować samodzielnie.
Terapia uzależnień
Terapia uzależnień rozpoczyna się od kilkutygodniowego intensywnego programu terapeutycznego. Powinna się składać zarówno z terapii indywidualnej jak i grupowej. Ten etap terapii nie powinien trwać krócej niż 4 tygodnie w przypadku alkoholizmu i odpowiednio dłużej w przypadku narkomanii, lekomanii i uzależnień krzyżowych. Podczas terapii uzależnienia pacjent może dokonać szeregu zmian niezbędnych do utrzymania trzeźwości. Powinny one dotyczyć zarówno zachowań, postaw, przekonań, przyzwyczajeń jak i relacji międzyludzkich, sposobów reagowania, przeżywania i myślenia. Dzięki terapii uzależnień może także uwierzyć, że możliwe jest życie bez używek. Podczas terapii uzależnień pacjent zdobywa wiedzę na temat uzależnienia, jego objawów, przebiegu, konsekwencji i wpływu na wszystkie sfery życia. Terapia uzależnień ma na celu również wzmocnienie motywacji do trzeźwienia i przyjęcie
odpowiedzialności za swoje życie i zdrowie.
Terapia uzależnienia pozwala na uporządkowanie i wypracowanie radzenia sobie we wszystkich istotnych sferach życia: życie uczuciowe, duchowe, relacje z ludźmi, zdrowie. Tego typu postępowanie zatrzymuje postęp choroby i sprawia, że jakość życia osoby uzależnionej znacznie się poprawia.
Stosowane modele terapii uzależnień:
- reprogramming (podejście behawiorystyczne; jest to element terapii a nie całościowy model),
- psychoterapia indywidualna,
- psychoterapia grupowa (funkcję tę pełni społeczność terapeutyczna),
- terapia skoncentrowana na rozwiązaniach (TSR, z ang. BSFT),
indywidualna, grupowa (psychoedukacja, treningi umiejętności), sesje rodzinne.